„`html
ZK 145 – Ikona Polskiej Elektroniki
Magnetofon ZK 145 jest jednym z klasycznych modeli, które pojawiły się na rynku w latach 70. XX wieku. Wyprodukowany przez Zakłady Radiowe im. Marcina Kasprzaka w Warszawie, stał się symbolem polskiej myśli technicznej i rozwoju elektroniki w tym okresie. Oparty na licencji niemieckiej firmy Grundig, ZK 145 zyskał uznanie nie tylko w Polsce, ale także poza jej granicami, dzięki swojej funkcjonalności oraz innowacyjnym rozwiązaniom.
Historia i rozwój modelu ZK 145
Produkcja magnetofonów szpulowych w Polsce rozpoczęła się w latach powojennych, kiedy to zapotrzebowanie na urządzenia audio wzrosło. ZK 145 powstał jako rozwinięcie wcześniejszego modelu ZK 140, który już wtedy cieszył się dużą popularnością wśród entuzjastów dźwięku. Nowy model, wprowadzony na rynek w latach 70., był odpowiedzią na potrzeby użytkowników poszukujących urządzenia o lepszej jakości nagrania oraz prostszym użytkowaniu.
Innowacyjne rozwiązania – automatyka poziomu zapisu
Jednym z kluczowych elementów wyróżniających ZK 145 była automatyka poziomu zapisu, która znacząco ułatwiała nagrywanie dla mniej doświadczonych użytkowników. Dzięki zastosowaniu układu automatyki, magnetofon był w stanie dostosować poziom zapisu do różnych źródeł dźwięku, co chroniło przed ewentualnymi zniekształceniami nagrań. Użytkownicy mieli do wyboru cztery tryby pracy:
- Automatyczny: mowa – idealny do nagrywania rozmów i wypowiedzi.
- Automatyczny: muzyka – zoptymalizowany pod kątem nagrań muzycznych.
- Ustawiany – pozwalał na ręczną regulację poziomu zapisu za pomocą potencjometru głośności.
- Trikowy – umożliwiał nagrywanie bez użycia głowicy kasującej, co było przydatne w przypadku tworzenia kopii już istniejących nagrań.
Dane techniczne i możliwości ZK 145
ZK 145 charakteryzował się solidną konstrukcją oraz przyzwoitymi parametrami technicznymi. Jego wymiary wynosiły 395x290x175 mm, a masa urządzenia to 8,2 kg. Magnetofon oferował jedną prędkość przesuwu taśmy wynoszącą 9,53 cm/s oraz maksymalną średnicę szpuli równą 15 cm. Wyposażony był również w wbudowany wzmacniacz oraz głośnik, co sprawiało, że można było go używać zarówno do nagrywania, jak i odtwarzania dźwięku bez konieczności podłączania dodatkowych urządzeń.
W ZK 145 zastosowano lampy elektronowe, które były standardem w tamtych czasach. Do najważniejszych z nich należały ECC81, ECL86 (wzmacniacz mocy), EF83 oraz EF86. Dodatkowo magnetofon był wyposażony w wskaźnik wysterowania EM84, co pozwalało użytkownikom na monitorowanie poziomu sygnału podczas nagrywania.
Kontekst historyczny i wpływ na rynek audio
Lata 70. XX wieku to okres dynamicznego rozwoju technologii audio. W Polsce rynek magnetofonów szpulowych cieszył się dużym zainteresowaniem zarówno ze strony amatorów nagrań domowych, jak i profesjonalnych studiów nagraniowych. ZK 145 stał się jednym z popularniejszych modeli dostępnych na rynku, a jego zalety sprawiły, że wiele osób zdecydowało się na zakup tego urządzenia.
W kontekście międzyn
Artykuł sporządzony na podstawie: Wikipedia (PL).