Wprowadzenie do Norwegian Wood
„Norwegian Wood (This Bird Has Flown)” to jeden z najbardziej znanych utworów legendarnej grupy The Beatles, wydany w 1965 roku na albumie „Rubber Soul”. Autorstwo piosenki przypisane jest Johnowi Lennonowi, który w tekstach nie boi się eksplorować skomplikowanych relacji międzyludzkich. Utwór ten, będący jednym z kamieni milowych w karierze zespołu, odzwierciedla nie tylko ewolucję ich stylu muzycznego, ale także zmiany w podejściu do tematyki piosenek. W odróżnieniu od wcześniejszych, bardziej optymistycznych kompozycji, jak „She Loves You” czy „I Want to Hold Your Hand”, „Norwegian Wood” wprowadza mroczniejszy i bardziej refleksyjny ton.
Tematyka utworu
W „Norwegian Wood” podmiot liryczny opowiada o spotkaniu z tajemniczą dziewczyną. Ich nocna rozmowa przy winie szybko przechodzi w niezręczną sytuację, gdy dziewczyna przerywa flirt, sugerując, że czas na sen. Bohater, który liczył na coś więcej, zostaje odesłany do łazienki na noc. Taki rozwój wydarzeń wskazuje na konflikt pomiędzy oczekiwaniami a rzeczywistością w relacjach romantycznych. W ostatniej zwrotce pojawia się niepokojący obraz podpalania mieszkania dziewczyny, co może być interpretowane jako akt zemsty lub frustracji.
Symbolika tytułu
Tytuł „Norwegian Wood” odnosi się do taniego drewna sosnowego, które często znajdowało się w brytyjskich mieszkaniach klasy pracującej. To drewno stało się symbolem prostoty i przeciętności życia codziennego. W kontekście utworu może również sugerować kruchość relacji międzyludzkich oraz ulotność chwil szczęścia. Jak zauważył Paul McCartney, tytuł ten jest pewną parodią dotyczącego typu dziewczyn, które można spotkać w takich mieszkaniach.
Eksperymenty muzyczne
Jednym z najważniejszych aspektów „Norwegian Wood” jest użycie sitaru – instrumentu hinduskiego, który po raz pierwszy został zastosowany w muzyce popularnej przez zachodni zespół rozrywkowy. George Harrison, gitarzysta The Beatles, był odpowiedzialny za wprowadzenie tego egzotycznego dźwięku do nagrania. Jego zainteresowanie muzyką indyjską zaczęło się podczas pracy nad filmem „Help!”, kiedy to miał okazję usłyszeć indyjskich muzyków grających na tym instrumencie. Harrison sam zakupił sitar i postanowił eksperymentować z nim podczas sesji nagraniowej.
Indyjskie inspiracje
Muzyka hinduska miała ogromny wpływ na rozwój stylu The Beatles, a „Norwegian Wood” stało się jednym z pierwszych przykładów tego wpływu. Harrison wspominał o swoim pierwszym doświadczeniu z sitarem jako o czymś niezwykłym i inspirującym. Pracując nad utworem, wykorzystał swoje umiejętności i intuicję muzyczną, co przyczyniło się do stworzenia unikalnego brzmienia. To połączenie tradycyjnych elementów rockowych z egzotycznymi dźwiękami otworzyło drzwi do dalszych eksperymentów zespołu.
Krytyka i odbiór
„Norwegian Wood” spotkało się z pozytywnym odbiorem zarówno ze strony krytyków, jak i publiczności. W 2004 roku magazyn Rolling Stone umieścił utwór na 83. miejscu swojej listy 500 najlepszych piosenek wszech czasów, co podkreśla jego znaczenie w historii muzyki rockowej. Krytycy chwalili nie tylko innowacyjne podejście do instrumentacji, ale także głębię
Artykuł sporządzony na podstawie: Wikipedia (PL).